Dag 1

Dag één van onze reis was er een met horten en stoten. Letterlijk en figuurlijk.

Het begon al bij het inchecken op Brussels Airport. Een deel van de groep vond het nodig om eerst snel nog een koffie te gaan drinken voordat ze hun bagage zouden afgegeven. Dit hadden ze beter niet gedaan. Ze waren maar juist op tijd aan de gate. Van een stressmoment gesproken (voor hen dan toch)! De vlucht zelf kon je vergelijken met één van de betere kermisattracties: veel turbulentie, nog nooit meegemaakt. Chantal werd er zowaar een beetje bleek van.

Op het vliegveld van Kittila hebben we meer dan een uur moeten wachten op onze koffers in weinig comfortabele omstandigheden. Voor de Finnen is het blijkbaar ook zondag. Daarna in een afstands busje naar het hotel in Levi. Aan de receptie bleek dat onze kamer pas beschikbaar was na 15:00 wat uiteindelijk na 16:00 bleek te worden. Tussendoor dan maar iets gaan eten bij een Mexicaan (een taco met rendier) om daarna onze werkoveral voor de komende dagen te gaan aanpassen.

Uiteindelijk kregen we onze sleutel en konden we met onze bagage naar de kamer. Die bleek dan weer wel mee te vallen: een grote zithoek, een badkamer met sauna en een echte bar die niet was gevuld. Gelukkig had ik dat voorzien en had ik iets uit eigen voorraad meegebracht. Bij het uitpakken bleek dan weer dat er een koffer niet open ging. Door de vele schokken (tijdens de vlucht of van het in- en uitladen) was de cijfercombinatie verschoven. Willy en Rosette kunnen hiervan meespreken, maar dat is tussen ons. Het heeft toch een tijdje geduurd voor ik de koffer open had.

In de loop van de avond onze vrienden opgezocht in hun bungalow. Na de nodige aperitieven zijn we samen iets gaan eten. Tijdens het 'naar huis gaan' is Chantal dan nog een keer onderuit gegaan. Gelukkig werkte mijn hoorapparaten nog, anders had dat dutske daar nog gelegen (ik had het echt niet gezien).

Van het weerfront ook weinig goeds. Toen we aankwamen was het - 4 °C en al redelijk donker. Dit was niet van de invallende duisternis maar van de vele sneeuw die er momenteel nog met bakken uitvalt. De temperatuur is wel opgelopen tot 0 °C. Vandaag was het wel de dag met het meeste kans om het noorderlicht te zien. Daar kwam natuurlijk niet veel van in huis. De kans op noordelicht neemt in de loop van de week stelselmatig af terwijl de bewolking pas tegen het einde van de week zou toelaten om dit natuurfenomeen in al zijn pracht gade te kunnen slaan. Hopelijk krijgen we dit nog te zien want daar zijn we voor gekomen.

Morgen staat er een tocht met de sneeuwscooter op het programma, dus toch iets om naar uit te kijken.